جملات شرطی یک وضعیت مشروط یا یک نتیجه را توصیف میکنند که به وقوع یک رویداد دیگر بستگی دارد . “اگر” یک اتفاق بیوفتد ، “پس”وضعیت مشرط رخ خواهد داد . به عبارت دیگر برای رخ دادن یک اتفاق ، وجود شرایطی خاص یا رخ دادن اتفاق دیگری الزامی است.

هر جمله شرطی از دو قسمت تشکیل می شود:

الف : if clause  یا قسمت شرط که با if شروع میشود ; مانند :

…If you come

ب: Main clause یا عبارت اصلی یا نتیجه شرط ; مانند :

…You will see him

معمولا ابتدا قسمت شرط نوشته شده و نتیجه در ادامه می آید که در این صورت وجود <،> بین دو قسمت ضروری است ، ولی اگر اول قسمت نتیجه و بعد قسمت شرط نوشته شود نیازی به کاما نیست . بنابراین میتوان مثال بالا را به دو شکل زیر بیان کرد :

If you come ,you will see him

اگر بیایی ، اورا خواهی دید .

.You will see him if you come

اگر بیایی ، او را خواهی دید.

انواع جملات شرطی

جملات شرطی چهار نوع هستند که عبارتند از :

1-نوع صفر : (زمان حال – حقایق کلی )

1-Type 0: (Present – General truths)

2-نوع اول : (زمان آینده – محتمل )

2-Type 1:(Future-probable)

3-نوع دوم :(زمان حال – غیر واقعی )

3-Type 2: (Present-unreal)

4-نوع سوم :(زمان گذشته – غیر واقعی )

4-Type 3 : (Past – unreal)

جملات شرطی نوع صفر (Conditionals Type 0)

جملات شرطی نوع صفر به زمان حال دلالت کرده و برای بیان حقیقتی است که همواره اتفاق می افتد و برای بیان شرایط و حقایق کلی بکار میرود ، نه یک وضعیت خاص. در این جملات قسمت شرط و نتیجه هر دو در زمان حال ساده هستند.

ساختمان گرامری :

حال ساده + …. + حال ساده + If

.If water reachers 100 degrees, it boils

اگر آب به 100 درجه برسد ، میجوشد.(همیشه اتفاق می افتد و امکان رخ دادن نتیجه متفاوت وجود ندارد . )

جملات شرطی نوع اول (Conditionals Type 1)

جملات شرطی نوع اول به زمان آینده دلالت کرده و برای بیان کاری است که احتمال دارد انجام شود . در این جملات ، قسمت شرط در زمان حال ساده و یا به صورت امری بوده و قسمت نتیجه آن در زمان آینده ساده است.